سالها ست منتظرم ...منتظرم شاید روزی برگردی . هنوزلحظه ای صورت مهربونت ازنظرم دور نمیشه
یکی ازروزای سرد زمستون نزدیک غروب که خونه رنگ و بوی آفتاب نداشت برای رفتن از خونه آماده شدی وقتی داشتی ازدر حیاط بیرون میرفتی هنوز قدم به کوچه نگذاشته یک لحظه برگشتیِ به پنجره بسته برای آخرین بار نگاه کردی
انگار می دونستی که سفر بی بازگشت داری َ..
ازپشت شیشه با چشمای اشک الود تا انتهای کوچه بدرقه ات کردم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر