دوازده روز از فروردین گذشت روزهای نوروزباهمه تلخی وتنهایی توقرنطینه ورق خورد ورسید به روزسیزده ـ یعنی سبزده بدری که تا به حال یاد ندارم اینطور غریبانه باشه شهرمن تهران توسکوت دلهره آوری فرورفته .حال و هوای شهربه امید پایان کرونابه انتظارباران نشسته .
پنجره روبه خیابون بازمیکنم نه صدای اگزوزموتوری نه صدای ویراژماشین سواری خیابون تو سکوت مرگبار فرورفته-خدایا تا کی باید این وضع تحمل کنیم .افسرده شدم الان یاید با بچه ها شمال بودیم
.مرگ ناشی ازکروناساعت به ساعت بیشترشده آمارفوتیهای کشور به گفته رسانه های اونورآبی از مرز6000 هزارنفرگذشته -ولی صداوسیما همچنان درحال پنهان کاری است. وزارت بهداشت تعداد2898 نفر-آمار فوتی را اعلام کرده .
خدایا ما قدردان زمین نبودیم هرکجا رفتیم اونجا رو پراز زباله کردیم حالا تا اطلاع ثانوی از پا گذاشتن به پارک ها و جنگل ها محروم شدیم نقض این اعلام با جریمه 500 هزار تومانی روبرو میشود ...ازجهتی خوشحالم برای زمین وطبیعت ازدست ماآدمها نفس میکشد گلها و شکوفه های درختان درهوای کاملن پاک وآفتابی به خورشید لبخند میزنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر